Als je naar de kaart van Nederland kijkt zie je min of meer een kleine, keurige symmetrische rechthoek. Er zijn wel landen met vreemdere vormen en met verre uithoeken. Toch hebben wij ook altijd zo'n uithoek gehad, waar mensen een eigenzinnige eigen cultuur hadden, afgelegen en moeilijk begaanbaar, ver weg van de machtscentra, vergeten door de kerk, waar het leven hard en vaak arm was. Deze uithoek was natuurlijk Holland, en vooral Noord-Holland, wat we nu het Noorderkwartier noemen en wat lang bevolkt werd door (West) Friezen, waar de Romeinen zich bijvoorbeeld niet waagden, een land wat vaak helemaal geen land was omdat het weer eens overstroomd was. Koud en guur, omringd door zeeën, een eindpunt voor een reiziger die waarschijnlijk verdwaald was. Een onbevooroordeelde blik op de kaart van het huidige Nederland zal onmiddellijk herkennen dat Zuid Limburg juist in het centrum van Europa ligt, en daar letterlijk al duizenden jaren een belangrijke plaats inneemt. Strategisch gelegen met een uniek landschap vol belangrijke grondstoffen zoals mergel en steenkool, op een soort knooppunt tussen zuid en noord, oost en west, met een bevolking die zich in taal en cultuur makkelijk beweegt tussen Vlamen, Walen, Duitsers en ook Hollanders in het Noorden. Maar vraag de gemiddelde Nederlander vandaag waar onze uithoek is en juist Limburg zal worden genoemd, met de Randstad als het centrum van het land. Bizar eigenlijk. Toen de huidige grenzen van ons koninkrijk in 1839 werden bepaald werd door mensen die al lang niet meer leven besloten dat Zuid Limburg bij Nederland zou horen, en niet met de rest van Limburg bij België. Zo kan het gaan. Inmiddels lag het economische en politieke centrum van Nederland al lang in de Randstad, en dus werd Zuid Limburg de uithoek. Dat mag topografisch zo zijn, al is ons landje zo klein dat het allemaal geen naam mag hebben, je rijdt in een paar uurtjes van de ene naar de andere kant, als er geen file staat. Er zijn culturele en taalkundige verschillen tussen Hollanders, Friezen, Tukkers en Limburgers. Onze geschiedenis is niet hetzelfde, maar ook weer niet zo heel verschillend. We delen veel, waar we trots op mogen zijn, en we zijn soms anders, wat we mogen vieren. Landsgrenzen zijn maar willekeurige lijntjes op een kaart. Laten we vooral nieuwsgierig zijn naar elkaar, leren van elkaar, respect hebben voor de verschillen en overeenkomsten, en niet al te moeilijk doen.